อาการไม่พึงประสงค์จากการรับประทานอาหารส่วนใหญ่อาจไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายเนื้อไม่สบายตัวหรือมีการแสดงออกของอาการมีความหลากหลายและแต่ละบุคคลสามารถตอบสนองได้หลายวิธี คนไข้หลายคนทนอยู่กับอาการไม่พึงประสงค์และปล่อยอาการไว้เป็นเวลาหลายปีโดยไม่เคยสงสัยว่าอาจมีผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายและอาจส่งผลให้เกิดความเสี่ยงโรคภายหลัง

คนไข้หลายท่านไม่ได้ให้ความสำคัญต่อการตรวจความไวต่ออาหารในขณะตรวจสุขภาพร่างกาย อาการทั่วไปที่มีผลจากความไวต่ออาหารนั้น ได้แก่ อาการท้องอืด โรคลำไส้อักเสบ โรคลำไส้แปรปรวน โรคไมเกรน สภาวะซึมเศร้าและอารมณ์แปรปรวน โรคหอบหืด และ ปัญหาผิวหนังต่างๆ การตรวจความไวต่ออาหารของ IgG ตีความโดยสัมพันธ์กับประวัติของผู้ป่วยและผลการทดสอบอื่น ๆ เป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพและเชื่อถือได้ในการวินิจฉัยบุคคลที่มีอาการไม่พึงประสงค์ต่ออาหาร ในทางกลับกันการแพ้อาหารเป็นปฏิกิริยาที่ไม่พึงประสงค์ทางภูมิคุ้มกันต่ออาหารซึ่งมักเป็นสื่อกลาง IgE และสามารถวัดได้ในเลือด ส่วนใหญ่ตรวจจากการตรวจหาแอนติบอดีเฉพาะ การแพ้อาหารสามารถระบุได้โดยการตรวจคัดกรองตัวอย่างเลือดเพื่อหาแอนติบอดี IgG ไปยังแผงอาหาร ความไวต่ออาหารที่พบบ่อยที่สุดเกิดขึ้นกับนมวัว ไข่ ถั่วและธัญพืช