ความผิดปกติของพัฒนาการหรือความพิการที่เรื้อรังของบุคคลที่มีความบกพร่องทางจิตใจหรือร่างกายเมื่ออายุ 22 ปีซึ่งมีแนวโน้มที่จะดำเนินต่อไปและส่งผลให้เกิดผลกระทบในการทำงานที่สำคัญหรือกิจกรรมสำคัญในชีวิตตั้งแต่สามด้านขึ้นไป

พัฒนาการล่าช้า หมายถึงความล้มเหลวในการบรรลุเป้าหมายพัฒนาการที่คาดหวังในด้านใดด้านหนึ่งต่อไปนี้: ร่างกาย สังคม อารมณ์สติ ปัญญา การพูด และ ภาษา และ / หรือ พัฒนาการปรับตัว (บางครั้งเรียกว่าทักษะการช่วยเหลือตนเองซึ่งรวมถึงการแต่งกาย การเข้าห้องน้ำ  การให้อาหาร ฯลฯ )

ความล่าช้าเหล่านี้จะได้รับการวินิจฉัยเมื่อเด็กมีพฤติกรรมต่ำกว่าเกณฑ์ อายุประมาณ 25 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ในพื้นที่เหล่านี้อย่างน้อยหนึ่งข้อ (พร้อมการปรับตัวสำหรับการคลอดก่อนกำหนดในเด็กที่ได้รับผลกระทบ) ความคืบหน้าเกิดขึ้นในอัตราที่ช้ากว่าที่คาดไว้ตามลำดับที่คาดการณ์ไว้ สาเหตุทางการแพทย์และสิ่งแวดล้อมต่างๆมีอยู่