Een beroerte is een ernstige, levensbedreigende medische aandoening die optreedt wanneer de bloedtoevoer naar een deel van de hersenen wordt afgesneden. Zoals alle organen hebben de hersenen de zuurstof en voedingsstoffen van het bloed nodig om goed te kunnen functioneren. Als de bloedtoevoer wordt beperkt of gestopt, beginnen hersencellen af ​​te sterven. Dit kan leiden tot hersenletsel, invaliditeit en mogelijk de dood.

Er zijn twee hoofdoorzaken van beroertes: ischemisch – waarbij de bloedtoevoer wordt gestopt door een bloedstolsel (dit is goed voor 85% van alle gevallen), en hemorragische – waarbij een verzwakt bloedvat dat de hersenen van bloed voorziet, barst.

Multiple Sclerose (MS) is een auto-immuunziekte. Dit is wanneer er iets misgaat met het immuunsysteem en het per ongeluk een gezond deel van het lichaam aanvalt - in dit geval de hersenen of het ruggenmerg van het zenuwstelsel. Bij MS valt het immuunsysteem de laag aan die de zenuwen omringt en beschermt, de myelineschede genaamd. Dit beschadigt en littekent de huls, en mogelijk de onderliggende zenuwen, wat betekent dat berichten die langs de zenuwen gaan, worden vertraagd of verstoord. Wat het immuunsysteem precies op deze manier doet werken, is onduidelijk, maar de meeste experts denken dat er een combinatie van genetische en omgevingsfactoren in het spel is.

Wanneer pijn aanhoudend en chronisch wordt, kan dit leiden tot onaangepaste hersen- en immuunreacties. Dit kan resulteren in een cluster van andere symptomen die de temperatuur, bloedtoevoer en zweten regelen. Bovendien kunnen veranderd bewegingsgedrag en bewegingsangst een slechte beweging versterken en leiden tot secundaire problemen zoals aanhoudende pijn, zwakte en verminderde onafhankelijkheid.

Motorneuronziekte is een zeldzame aandoening die geleidelijk delen van het zenuwstelsel beschadigt. Dit leidt tot spierzwakte, vaak met zichtbare verspilling. Motorneuronziekte, ook bekend als amyotrofische laterale sclerose (ALS), treedt op wanneer gespecialiseerde zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg, motorneuronen genaamd, niet meer goed werken. Dit staat bekend als neurodegeneratie.

Cerebrale Parese (CP) is een groep van permanente bewegingsstoornissen die optreden in de vroege kinderjaren. Tekenen en symptomen variëren tussen mensen en in de loop van de tijd. Symptomen zijn vaak slechte coördinatie, stijve spieren, zwakke spieren en tremoren. Er kunnen problemen zijn met gevoel, zicht, gehoor, slikken en spreken. Oorzaken van verworven hersenverlamming kunnen zijn: Hersenbeschadiging in de eerste paar maanden of jaren van het leven. Infecties, zoals meningitis of encefalitis. Problemen met de bloedtoevoer naar de hersenen als gevolg van een beroerte, problemen met de bloedstolling, abnormale bloedvaten, een bij de geboorte aanwezige hartafwijking of sikkelcelziekte.

Perifere neuropathie, een gevolg van schade aan uw perifere zenuwen, veroorzaakt vaak zwakte, gevoelloosheid en pijn, meestal in uw handen en voeten. Het kan ook andere delen van uw lichaam aantasten. Uw perifere zenuwstelsel stuurt informatie van uw hersenen en ruggenmerg (centraal zenuwstelsel) naar de rest van uw lichaam.

Er zijn veel oorzaken van perifere neuropathie, waaronder diabetes, door chemo geïnduceerde neuropathie, erfelijke aandoeningen, ontstekingsinfecties, auto-immuunziekten, eiwitafwijkingen, blootstelling aan giftige chemicaliën (toxische neuropathie), slechte voeding, nierfalen, chronisch alcoholisme en bepaalde medicijnen.

Ataxie is een neurologisch teken dat bestaat uit een gebrek aan vrijwillige coördinatie van spierbewegingen, waaronder afwijkingen in het looppatroon, spraakveranderingen en afwijkingen in oogbewegingen. Aanhoudende ataxie is meestal het gevolg van schade aan het deel van uw hersenen dat de spiercoördinatie regelt (cerebellum). Veel aandoeningen kunnen ataxie veroorzaken, waaronder alcoholmisbruik, bepaalde medicijnen, beroertes, tumoren, hersenverlamming, hersendegeneratie en multiple sclerose.

Er zijn veel oorzaken van perifere neuropathie, waaronder diabetes, door chemo geïnduceerde neuropathie, erfelijke aandoeningen, ontstekingsinfecties, auto-immuunziekten, eiwitafwijkingen, blootstelling aan giftige chemicaliën (toxische neuropathie), slechte voeding, nierfalen, chronisch alcoholisme en bepaalde medicijnen.