ความผันผวนของฮอร์โมนเกิดขึ้นตามธรรมชาติในช่วงต่างๆ ของชีวิตผู้หญิง ตัวอย่างเช่น ในช่วงวัยแรกรุ่น รอบประจำเดือนอาจใช้เวลาในการควบคุม วัยหมดประจำเดือนและวัยหมดประจำเดือนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนอย่างมาก ซึ่งนำไปสู่อาการต่างๆ เช่น อาการร้อนวูบวาบและอารมณ์แปรปรวน

PCOS เป็นความผิดปกติของฮอร์โมนที่โดดเด่นด้วยความไม่สมดุลของฮอร์โมนสืบพันธุ์ โดยเฉพาะระดับแอนโดรเจน (ฮอร์โมนเพศชาย) ที่เพิ่มขึ้น ภาวะนี้อาจนำไปสู่รอบเดือนไม่ปกติ ซีสต์รังไข่ สิว และการเจริญเติบโตของเส้นผมมากเกินไป

ผู้หญิงบางคนอาจประสบกับความไม่สมดุลของฮอร์โมนอันเป็นผลข้างเคียงของฮอร์โมนคุมกำเนิด เช่น ยาคุมกำเนิด แผ่นแปะ หรือห่วงอนามัย วิธีการเหล่านี้จะนำฮอร์โมนสังเคราะห์เข้าสู่ร่างกาย ซึ่งสามารถทำลายสมดุลของฮอร์โมนตามธรรมชาติได้

ความเครียดเรื้อรังอาจส่งผลต่อการผลิตและการควบคุมฮอร์โมนของร่างกาย ซึ่งนำไปสู่ความไม่สมดุล ความเครียดกระตุ้นการหลั่งคอร์ติซอล ซึ่งมักเรียกกันว่า “ฮอร์โมนความเครียด” ซึ่งอาจรบกวนการทำงานปกติของฮอร์โมนอื่นๆ

ภาวะต่างๆ เช่น ภาวะพร่องไทรอยด์ (ไทรอยด์ทำงานน้อย) หรือภาวะไทรอยด์ทำงานเกิน (ไทรอยด์ทำงานเกิน) สามารถทำลายสมดุลของฮอร์โมนไทรอยด์ได้ ต่อมไทรอยด์มีบทบาทสำคัญในการควบคุมเมแทบอลิซึมและมีอิทธิพลต่อระบบฮอร์โมนอื่นๆ

ไขมันในร่างกายส่วนเกินอาจนำไปสู่ความไม่สมดุลของฮอร์โมน โดยเฉพาะฮอร์โมนเอสโตรเจน เซลล์ไขมันสามารถสร้างฮอร์โมนเอสโตรเจนได้ และระดับไขมันที่สูงขึ้นอาจส่งผลให้ระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนสูงขึ้น ซึ่งสามารถทำลายสมดุลของฮอร์โมนได้

ทางเลือกในการดำเนินชีวิตที่ไม่ดีต่อสุขภาพ เช่น การรับประทานอาหารที่ไม่ดี ขาดการออกกำลังกาย การนอนหลับไม่เพียงพอ และการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือคาเฟอีนมากเกินไป อาจทำให้เกิดความไม่สมดุลของฮอร์โมนได้

ภาวะต่างๆ เช่น เบาหวาน ความผิดปกติของต่อมหมวกไต ความผิดปกติของต่อมใต้สมอง และเนื้องอกรังไข่หรือมดลูก อาจส่งผลต่อการผลิตและความสมดุลของฮอร์โมน

ยาบางชนิด เช่น คอร์ติโคสเตียรอยด์ การบำบัดด้วยฮอร์โมน และการรักษามะเร็งบางชนิด อาจทำให้เกิดความไม่สมดุลของฮอร์โมนอันเป็นผลข้างเคียงได้

การสัมผัสกับสารพิษในสิ่งแวดล้อม สารเคมี หรือสารรบกวนต่อมไร้ท่อที่พบในยาฆ่าแมลง พลาสติก และผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอาจรบกวนการควบคุมฮอร์โมน